Zo moeder, zo dochter: samen aan het werk bij Treant

Passie voor de zorg en mensen willen helpen zit vaak in de familie. Het is dan ook niet verrassend dat sommige collega’s van Treant ook familieleden zijn. Dit is ook het geval bij verpleegkundige Hinnie Dijks-Homan (57) en dialyseverpleegkundige Sanne Brink-Dijks (32): zowel moeder als dochter werken op ziekenhuislocatie Scheper in Emmen. Speciaal voor Moederdag vertellen ze hun verhaal.

Als jong meisje wist Sanne niet goed wat ze later wilde worden. ‘Mijn moeder is toch altijd mijn voorbeeld geweest. Ze vertelde mooie verhalen over haar werk en ik mocht graag voor mensen zorgen. De keuze voor de opleiding tot verpleegkundige was snel gemaakt.’ Als leerling deed Sanne in de zomer vakantiewerk bij Treant. ‘Dit baantje had ik aan mijn moeder te danken. En ik ging ook nog eens met haar samenwerken op de afdeling Neurologie. Dat vond ik erg leuk, maar ik was wel altijd “de dochter van”’, zegt Sanne. ‘Daarom werkte ik vaak nachtdiensten en Sanne overdag’, vult Hinnie aan.

Trotse moeder
De keren dat moeder en dochter samenwerkten waren erg plezierig: ‘Het ging eigenlijk als vanzelf. Ik behandelde haar niet anders dan andere collega’s. Sanne is heel geschikt voor de zorg en had weinig aansturing nodig’, vertelt Hinnie. Een echte aanpakker als Sanne konden we goed gebruiken op de afdeling. Ik was – en ben nog steeds – supertrots op mijn dochter.’ Sanne vond het samenwerken vooral erg grappig: ‘Als ik mijn moeder wilde roepen, noemde ik haar “mam”. Dat ging automatisch en zorgde voor veel lol.’

Geen naaste collega’s
Dertien jaar later werken beide nog steeds voor Treant, maar naaste collega’s zijn ze niet meer. ‘Ik werk alweer twaalf jaar op de dialyseafdeling. Hier is meer structuur en rust dan op de verpleegafdeling. Ook de patiëntengroep spreekt mij erg aan. Ik zit hier goed op mijn plek’, aldus Sanne. Naaste collega’s zullen Hinnie en Sanne dus voorlopig niet meer worden. ‘Wel zien we elkaar geregeld in het ziekenhuis. Dan zie ik Sanne in een flits voorbijkomen, want de afdeling waar de dialysepatiënten liggen is naast de afdeling Neurologie. Dan zwaaien we even naar elkaar.’

Zo moeder, zo dochter
Het beroep verpleegkundige schept een band: ‘Samen hebben we bijvoorbeeld mijn moeder en Sannes oma afgelegd. Dit deden we spontaan samen en was mooi, ontroerend en ook heel fijn om te delen met je dochter.’ Ook kunnen moeder en dochter goed met elkaar praten over het werk: ‘We kunnen ons ei kwijt bij elkaar. Sanne snapt precies waar ik het over heb en omgekeerd.’ Volgens het thuisfront hebben moeder en dochter veel overeenkomsten: ‘Je bent net je moe (moeder)’, zeggen ze vaak’, volgens Sanne. ‘We zijn beide zorgzaam, erg impulsief, weten van aanpakken en zijn het vrijwel altijd met elkaar eens’, legt Hinnie uit. Wat het thuisfront niet echt kan waarderen zijn de poep- en plasverhalen die ze tijdens het eten vertellen. ‘Soms doet het eten je gewoon ergens aan denken en dan moet het verhaal er even uit’, zeggen beide lachend.

Dankbaar
‘Mijn moeder heeft voor een goede start bij Treant gezorgd en daar ben ik haar nog steeds erg dankbaar voor’, zegt Sanne. Werken in de zorg werkt aanstekelijk, want ook de dochter van Sanne wil ‘zuster’ worden. De kans dat we drie generaties terugzien bij Treant is klein, want Sannes dochter (4) is nog iets te jong om bij Treant te beginnen.

Foto Treant: Sanne en Hinnie