Wel naar de kapper, niet aan de bar!
De column van Jos.
De lockdown is versoepeld. De winkels zijn weer open. De winkelstraten weer vol. Je mag weer, op afspraak, naar de kapper, je mag weer sporten binnen en buiten. Prachtig allemaal.
Je mag niet naar de kroeg, niet naar het theater en niet naar de bioscoop. Nederland is grotendeels weer open, maar ook weer niet. De cultuursector en de horeca worden weer flink getroffen en hebben weinig perspectief. De sectoren die alles zo goed voor elkaar hadden om veilig open te kunnen, blijven dicht.
We blijven eten afhalen en bezorgen, de tap blijft dicht en de bar leeg. De stamtafel mist zijn mooie verhalen uit vroeger tijden toen corona alleen nog een biertje was. De voorstellingen in het theater blijven we op een dvd’tje bekijken. De planken van de podia blijven onaangeroerd. Verruim je geest, ga naar een voorstelling zeggen ze altijd. Cabaret. Toneel. Muziek. Dans. De foyer blijft leeg. Het hoofd mist de inspiratie, de humor, de emotie.. Artiesten die alles geven voor een avondje uit.
Is een winkel in de Hoofdstraat echt zoveel veiliger dan een theater waar iedereen een vaste plek heeft? Is een café echt een groter risico dan de kapper? Als het veilig kan en men daar alles aan doet, waarom dan toch zo weinig uitzicht?
Ja de cijfers zijn hoog, maar die zijn ook opgelopen ín een lockdown. Terwijl alles dicht was. Wat ook mentaal loodzwaar is. Kijk hoe alles veilig kan plaatsvinden, en gooi Nederland open. Biedt in ieder geval perspectief. We kunnen niet zo blijven werken. Ik kan niet wachten om weer een avondje uit eten te gaan, naar Ogterop, naar de film.
Een avondje weg. Mijn huiskamer kan ik inmiddels dromen. Als ik niet wakker lig van alles wat er gebeurt. Er zijn nu theaters waar men geknipt wordt terwijl er een cabaretier optreedt. Kapsalon Theater! Die sector moet toch iets doen?
We willen weer uitzicht. Moeten we dan met een daghap of lunch bij de kapper gaan zitten? Kleding kopen terwijl we cabaret kijken op onze telefoon? Wel dat leuke shirtje maar niet aan de bar? Wel een nieuw kapsel maar geen cultuur?
Foto Dagmar van Ommen