Ouders Fleur Bloemen strijden tien jaar na haar dood tegen pesten

Tien jaar na de dood van hun dochter, strijden de ouders van Fleur Bloemen tegen pesten. Want pesten zorgde ervoor dat Fleur het leven niet meer zag zitten. “We hebben niet de illusie dat we pesten kunnen uitbannen, maar elk kind dat we kunnen redden is er één.”

Fleur uit Staphorst ging naar school in Meppel. Nog altijd nemen haar ouders het de school kwalijk dat er niet daadkrachtig werd opgetreden toen er signalen van pesten waren, meldt RTV Oost. Ondertussen zetten ze zelf alles op alles om pesten op scholen tegen te gaan.

Strijd
De familie van Fleur hoopt dat anderen niet tot hetzelfde besluiten. Ze hebben in hun strijd tegen pesten al heel wat bereikt. Tegelijk is er nog een heel lange weg te gaan. Want pesten onder pubers neemt onder invloed van sociale media steeds extremere vormen aan. Dat zegt Petra Lueb, tante van Fleur en bestuurslid van de Fleur Bloemen Stichting.

De stichting is vernoemd naar de tiener uit Staphorst die vandaag exact tien jaar geleden uit het leven stapte omdat ze de stelselmatige pesterijen op school niet langer aankon. In korte tijd zagen eind 2012 twee jongeren geen andere uitweg dan de dood, want ook de 20-jarige Tim Ribberink uit het Twentse Tilligte stapte uit het leven.

Als reden gaven Fleur en Tim het onophoudelijke gepest op hun school aan. Het veroorzaakte een landelijke discussie: of de bestaande antipestcampagnes eigenlijk wel volstonden.

Stichtingen
De nabestaanden van Tim en Fleur vonden in ieder geval van niet en richtten hun eigen stichtingen op. Op initiatief van de stichting Twente Tegen Pesten zijn op diverse plekken op schoolpleinen speciale antipesttegels neergelegd, onder anderen door bekende voetballers. Vertegenwoordigers van de Fleur Bloemen Stichting gaan met een speciaal tekstbord langs scholen met daarop een gedicht dat Fleur schreef over pesten. Op die manier wil de stichting scholieren bewust maken van de risico’s van pesten.

Volgens Petra Lueb, tante van Fleur Bloemen, is er de afgelopen jaren al veel bereikt. Bij heel wat scholen is de boodschap doorgedrongen, waarop een speciaal antipestprotocol is opgesteld. Maar tegelijk is er nog een lange weg te gaan.

Sociale media spelen daarin volgens Lueb een belangrijke rol: “Het pesten lijkt steeds extremer te worden. Het lijkt wel of de jeugd lak aan alles heeft. Ze staan er vaak niet meer bij stil wat pesten met een ander kan doen. Dat is zorgwekkend. Kijk, niet iedereen die dit overkomt zal hetzelfde doen als Tim en Fleur, maar pesten kan er wel voor zorgen dat je onzekerder wordt. Dat het daardoor verstrekkende gevolgen heeft voor de rest van je leven.”

‘Thuis was ze vrolijk’
Fleurs ouders hebben zich talloze malen afgevraagd of de zelfdoding van hun dochter voorkomen had kunnen worden. Maar ze merkten nooit wat aan haar. Thuis was ze vrolijk, leergierig, op school boekte ze klinkende resultaten en had ze vrienden en vriendinnen. Met haar gedicht over pesten won ze zelfs een wedstrijd. Daar was ze enorm trots op.

Al waren er op de basisschool wel eerste signalen. Moeder Anneke: “Ik liep op de markt in Meppel toen werd ik aangesproken door een moeder. Zij vond het erg dapper dat Fleur had gehuild in de klas en had verteld wat er aan de hand was. We wisten nergens van. Maar ze bleek dus op school over de problemen te hebben verteld.”

‘We zijn ons meisje kwijt’
Voor Fleurs ouders reden om hun dochter naar het Terra College in Meppel te sturen. Omdat daar geen kwelgeesten van de basisschool naartoe gingen. Maar aan het eind van het derde leerjaar ontstonden er toch weer problemen toen een leerling van Fleurs vroegere basisschool ook naar het Terra College ging. Maar eenmaal thuis zette Fleur haar masker op. “Ze kwam zingend thuis, zoals ze altijd deed. Een echt knuffelkind”, zegt moeder Anneke.

En ook de ochtend van 11 december 2012 leek er niets aan de hand. Voordat moeder Anneke naar haar werk ging, riep Fleur nog: ‘Tot vanmiddag’. Maar eenmaal op haar werk werd ze gebeld door een buurvrouw. Ze moest naar huis komen. Op weg daarnaartoe kreeg ze haar man aan de lijn. Huilend: ‘We zijn ons meisje kwijt’. “Ik hield mezelf voortdurend voor: ‘Dat is niet zo, dat is niet zo’. Maar toen ik thuiskwam, zag ik een politieauto op de oprit staan.”

Agenten brachten de schooltas die langs het spoor lag. Met een schriftje, waarin Fleur alles had opgeschreven. Daarin lazen de ouders alles terug. Hoe ze op school werd gepest, wie haar pesters waren, maar ook hoe haar uitvaart eruit moest zien. “Welke muziek er moest worden gedraaid, welke gasten er moesten komen en vooral ook wie er niet welkom waren. Ze had haar begrafenis al helemaal voorbereid.”

Van de pesters hebben ze weinig meer gehoord. “Er was er eentje die ongeveer een jaar later een brief schreef. Dat ze verder moest met haar leven. Maar toen had ik zoiets van: ‘Jij bent degene die ons kind de kans heeft ontnomen om verder te kunnen met haar leven’. Ik had dus niet zoveel behoefte aan contact met haar.”

Tien jaar na dato is het verdriet nog even groot. Misschien nog wel groter, zegt moeder Anneke. “Fleurs neefjes en nichtjes zijn ongeveer even oud. Dat maakt het extra moeilijk. Je ziet hen opgroeien. Hoe ze hun diploma halen, een baan krijgen, kinderen. Heel confronterend, want wij missen dat allemaal.”

Onderzoek Terra College
Ze nemen het de school tot op de dag van vandaag kwalijk dat er destijds niet daadkrachtig is opgetreden. Vlak voor de zelfdoding had Fleur wat problemen met klasgenootjes. Een akkefietje dat de mentor naar eigen zeggen had opgelost. “De directeur en mentor zijn hier na Fleurs overlijden nog thuis geweest, maar ze hebben het er met geen woord over gehad. Als we wisten wat er speelde, dan hadden we haar wellicht die dag thuis gehouden.”

De school heeft destijds een onderzoek ingesteld naar het drama en kwam tot de conclusie dat pesten niet de enige reden was voor de zelfdoding van Fleur. Fleurs ouders zeggen dat de kiem voor alle ellende al is gelegd op de basisschool, waar Fleur mikpunt was van treiterijen. “Daardoor kon ze niet omgaan met wat haar later overkwam. Als haar dat op de basisschool niet was overkomen, had ze dit op de middelbare school wel kunnen handelen. Maar dit kwam er nog eens overheen en dat trok ze uiteindelijk niet meer.”

Missie
Met de Fleur Bloemen Stichting hebben ze nu samen met tante Petra en vrijwilligers als missie om zoveel mogelijk paal en perk te stellen aan het fenomeen pesten. Een missie die misschien wel harder nodig is dan ooit. Zeker in het huidige tijdperk, waarin sociale media in de hand van kwaadwillenden – of jongeren die er simpelweg niet bij stilstaan – een doeltreffend wapen vormen.

Moeder Anneke: “Scholen moet heel duidelijk zijn dat dergelijk gedrag niet wordt getolereerd. En dat er stappen worden ondernomen als het wel gebeurt. En ook om jongeren ervan te proberen te doordringen hoe verstrekkend de gevolgen kunnen zijn. Wat er in het uiterste geval kan gebeuren. We hebben niet de illusie dat we pesten kunnen uitbannen, maar elk kind dat we kunnen redden is er één.”

Zie jij het leven niet meer zitten? Praten kan opluchten. Je kan 24/7 anoniem chatten via www.113.nl of bellen met 113 of 0800-0113 (gratis).

Tekst RTV Drenthe/TV Oost/ foto Fleur Bloemen Stichting