Opluchting bij bewoners Noordeinde in Meppel
Ze mogen legaal blijven wonen in hun huis!
Van alle huidige bewoners aan het Noordeinde in Meppel, woont de 69-jarige Jacob Wind er het langst. 41 jaar woont hij nu in de straat, met alle plezier. Totdat vorig jaar blijkt dat hij er illegaal zou wonen. Net als alle andere bewoners.
“Je krijgt het gevoel dat je geen Nederlander meer bent, maar een buitenlander. In je eigen land, je eigen huis”, zegt Wind. “Vorig jaar heb ik een beste klap gekregen. Toen ben ik in het ziekenhuis terechtgekomen.” Hij kreeg een hartinfarct. “Nu gaat het weer goed, maar het was niet leuk meer.” De boodschap leidde bij hem tot veel stress. “Het heeft mij heel veel aangedaan.”
En niet alleen Jacob Wind. De hele straat heeft er mee te maken, en ook twee andere straten in de buurt: de Boompjes en de Molenhoek. Al met al gaat het om acht woningen aan Noordeinde, tien aan het Molenhoek en zes aan de Boompjes. De woningen zijn daar allemaal gebouwd tussen 1870 en 1890. Het zijn oude arbeiderswoningen en liggen pal naast de fabriek van Agrifirm.
“Ik ben best wel een beetje heel erg boos geworden”, zegt Wilco de Boer. Hij woont sinds 2010 aan het Noordeinde. “Hij schrok natuurlijk enorm toen hij te horen kreeg dat hij een illegale bewoner was”, zegt Grietje Kaput. Zij is de moeder van Robin, die nu 15 jaar aan het Noordeinde woont. Hij wil niet zelf reageren. En zo zit de hele situatie nog steeds diep bij de bewoners. Vele andere bewoners, ook aan de Boompjes willen eveneens niet reageren.
Al die jaren wordt er gewoond in die huizen. Maar wat blijkt vorig jaar. Er zit helemaal geen woonbestemming op de huizen. Volgens de regels zou er dus niet gewoond mogen worden. Het kwam eigenlijk naar buiten toen bewoners bezwaar maakten tegen een evenement op een parkeerterrein achter het stadhuis, tegen de Boompjes aan. “Toen werden we afgepoeierd als: jullie zijn zelf ook illegaal”, zegt De Boer. “Dus wij zouden geen recht van spreken hebben. We werden weggezet als derderangsburger.” Wind: “Ik vraag mij af hoe ze er bijkomen. Om zoiets te kunnen zeggen. Je bent illegaal.”
Het is een fout van begin jaren 90. De woonbestemming is toen niet opgenomen in het bestemmingsplan. De bewoners hoefden niet ineens hun huis uit en de gemeente zei ook niet te gaan handhaven, maar verkopen wordt ineens knap lastig. Geen enkele bank gaat een huis financieren, waar je op papier niet mag wonen.
Bewijs
Toen Robin het huis kocht, leek er niets aan de hand. Alles ging soepel bij de notaris en de overdracht. “Er bleek niets van dat hier geen woonbestemming op zou zijn.” Bij Jacob Wind hielp de gemeente zelfs mee met de koop. “Ik heb zelf 41 jaar geleden ondersteuning gekregen van de gemeente om dit huis toen te kunnen kopen”, zegt hij verbaasd.
Als bewoners konden aantonen dat er sinds de jaren 90 onafgebroken gewoond wordt in hun woning, is er niets voor ze aan de hand. Dan kunnen ze bij de gemeente een overgangsrecht aanvragen.
Het klinkt simpel: de gemeente heeft alle informatie. Aanslagen bijvoorbeeld, waaruit kan blijken dat er gewoond is. Maar zo simpel is het niet. De gemeente zei deze documenten niet te kunnen gebruiken als bewijs vanwege privacy redenen.
“Er werd op schrift gesteld dat we maar rekeningen van leesmappen van elk jaar moeten bewaren”, vult Wilco de Boer aan. “De rekening bijvoorbeeld van een bank als die geleverd werd op een adres waar dan misschien wel gewoond werd. Wat? Waanzin!” En als ze dan dat bonnetje inleveren, gaat het om dat moment. Het zegt nog niets of er dan ook de andere jaren gewoond werd.
In oktober dit jaar is ineens licht aan het einde van de tunnel. De gemeente kondigt een oplossing aan. Er komt een woonbestemming op de huizen. Dat duurt alleen, naar verwachting, drie jaar. Want daarvoor moet het bestemmingsplan aangepast worden.
Isolatie
In de tussentijd zegt de gemeente bewoners tegemoet te willen komen. Mocht er iemand willen verhuizen gaat de gemeente kijken of ze kan helpen. Ook neemt de gemeente alle kosten op zich om de woningen te isoleren om aan alle geluidsnormen te voldoen.
“Ze zeggen dat je er mag blijven wonen. Het is mijn eigendom. Dat is het gewoon”, reageert Jacob Wind. “Nou ik ben niets anders van plan. Dit zijn al jaren woningen”, reageert Wilco de Boer. “Voor Robin betekent het dat hij deze drie jaar nog even moet overbruggen en het huis laat opknappen en isoleren. Dan zien we wel weer”, zegt Grietje Kaput.
Robin overweegt te verhuizen, maar dat zal de eerste drie jaar niet gaan gebeuren. Jacob Wind en Wilco de Boer blijven wonen aan het Noordeinde. De Boer: “Het wonen is prima. We wonen tegenover een fabriek, maar een betere buur kan je niet hebben.” De bewoners hebben goed contact met Agrifirm, dat ook het parkeerterrein openstelt voor de bewoners. “Je woont hier lekker rustig. Je hebt hier een mooie achtertuin. Een prima woonplek.”
“Ik heb hier met mijn drie kinderen gewoond, die zijn hier groot geworden. Mijn jongste zoon is hier geboren”, zegt Wind. “Het is hier zalig, lekker, rustig wonen. Je kunt het zelf horen en zelf zien. Mij jagen ze niet meer weg. Ik blijf hier wonen totdat ik onder de groene zoden lig.”
Stefan Klomp (RTV Drenthe)
