Na 19 jaar stopt De Nachtwacht in Meppel
Het wordt Liset Sieben (34) even te veel. De dinsdag is nog maar net halverwege, maar ze heeft al de hele dag telefoontjes en appjes gekregen, nadat ze maandagavond op sociale media had geschreven te stoppen met restaurant De Nachtwacht in Meppel. “Ik kan nu even moeilijk tot woorden komen, sorry”, reageert ze emotioneel.
Samen met Caspar Hermeler (48) heeft ze negentien jaar het restaurant gerund. De laatste tijd stond ze er alleen voor. Hermeler kan door medische redenen niet meer voluit in de horeca werken. In 2015 werd hij getroffen door een gescheurde aorta. “Mijn overlevingskansen waren niet zo groot.” Er werd het Loeys-Dietz syndroom geconstateerd, een aandoening aan het bindweefsel.
Nu gaat het qua gezondheid weer goed met hem. Vorig jaar heeft Hermeler een nieuwe heup gekregen, nadat hij er anderhalf jaar op heeft moeten wachten vanwege corona. Maar dag in dag uit, in het restaurant werken zoals hij dat altijd deed, dat kan hij niet meer. Hoe graag hij het ook zou willen. “Ik kan hier niet meer doen wat ik altijd deed.”
Gepiep en gerinkel
Het is inmiddels woensdag, een dag later. De telefoon heeft even een nacht kunnen bijkomen van al het gepiep van berichten en gerinkel van telefoontjes. Hermeler zit rustig aan tafel. Hij doet het verhaal.
“Qua gevoel is het een lastige beslissing, maar zakelijk was het niet zo moeilijk. Dit is het moment om te stoppen”, zegt Hermeler. “Het gaat goed met het restaurant. Daarom hebben er ook al mensen gemeld om de zaak over te nemen. Hopelijk kunnen we het stokje zo doorgeven.”
De reden om de stoppen met het restaurant is niet alleen de gezondheid van Hermeler. Het personeelstekort speelt ook een rol. Nieuwe mensen vinden blijkt lastig te zijn. “Liset kan niet alle ballen omhoog houden. Daar is de zaak te groot voor. Ik deed altijd de keuken, Liset stond vooraan. Zij is een op en top gastvrouw.”
Sieben komt aanlopen en neemt plaats aan de tafel. Voordat ze gaat zitten spot ze twee lege kopjes op tafel. “Wil je nog een koffie?”, vraagt ze. Hermeler knikt en kijkt alsof hij zegt: ‘dat bedoel ik dus’.
Emotioneel
De twee ademen De Nachtwacht. Negentien jaar geleden namen ze het restaurant over. “Er zat vloerbedekking in, het had nog een kleine bar”, weet Sieben. Ze pakt haar smartphone erbij. “Ik heb nog wel foto’s van hoe het was.” Ze swipet door de foto’s. “Op onze computer hebben we nog veel meer.” Ze glundert bij het zien van al die foto’s. “Als ik dit zo zie, maakt het mij weer emotioneel.”
Hermeler en Sieben hebben elkaar leren kennen door De Nachtwacht, negentien jaar geleden, toen ze samen het avontuur begonnen. “We hebben samen een prachtige zoon, wonen samen en hebben een prachtig bedrijf opgezet”, zegt Sieben. “Je kan wel zeggen dat ons hele leven is ontstaan door De Nachtwacht.”
Er volgt een stilte. Sieben vervolgt: “Wat ons hoogtepunt is geweest? Dat is lastig.” Hermeler weet het wel: “Kijk om je heen. Daar ben ik gewoon het meest trots op. Dat we het hebben neergezet zoals het nu is. We zijn een begrip in de regio geworden, en dat hebben we toch maar mooi samen gecreëerd.”
Hermeler wijst ook naar de bar. “Dat is een van de eerste dingen die we veranderden. Daar hebben we een ontmoetingsbar van gemaakt.” Sieben komt meteen op een hoogtepunt: “Al onze gasten. Lieve gasten, mooie gasten, vriendelijke gasten. De vaste gasten aan de bar zijn vrienden van ons geworden.”
Zes keer open
Het restaurant, dat vorig jaar met de verandering van de Groenmarkt een groot terras voor de deur heeft gekregen in plaats van een parkeerplaats, is nog zes dagen open; alleen tijdens de komende Donderdag Meppeldagen. Sieben: “We gaan nog gewoon draaien, maar we gaan er alles uit halen.”
Hermeler gaat door met het bedrijf wat hij in coronatijd heeft opgezet, een groothandel in horeca-apparatuur. “Ik ga op zoek naar een nieuw avontuur”, zegt Sieben. “We staan er positief in. Er zullen nieuwe deuren voor ons opengaan. En we geven heel graag het stokje door.”
Stefan Klomp /Foto © Restaurant De Nachtwacht