Diaconessenhuis werkt jaren toe naar verhuizing van 200 meter

De verpleeghuizen van het Isala Diaconessenhuis in Meppel verhuizen op 19 maart naar de nieuwbouwlocatie. Een ritje van tweehonderd meter, maar wel een waar het ziekenhuis al jaren naar toewerkt. En dan met name transitie-directeur Mariska de Groot, die verantwoordelijk is voor de verhuizing. “We willen het natuurlijk zo goed mogelijk voor elkaar hebben als de eerste patiënt bij ons komt. We hebben het goed gepland, maar je ziet nog elke dag leveranciers komen”, zegt ze.

Speciale verhuiswagens
Een grote stap is het verplaatsen van de patiënten. Dat gebeurt in een speciale verhuiswagen waar drie bedden per keer in passen. De verhuizers van dienst doen dat vaker, maar het blijft speciaal. Het is absoluut een uitdagende klus, vinden ze bij het verhuisbedrijf.

“Je hebt met mensen te maken, met patiënten die niet voor niets in het ziekenhuis liggen”, legt verhuizer Armand Sollet uit. “We doen dit gemiddeld één keer per jaar. Soms vier per jaar, soms een jaar niet.”
Hoewel het maar tweehonderd meter is, bereidt het verhuisteam zich uitgebreid voor. “We kijken naar de routing, naar slagbomen en heuveltjes. Het maakt voor onze voorbereiding niet uit hoe ver het is.”

‘Zal vlekkeloos verlopen’
Daarnaast kijkt het verhuisteam ook naar alle randzaken die nodig zijn. “Dat gaat om interne routingen. Het bepalen van hoeveel patiënten er liggen. Het raamwerk van de dag, hoe laat wil je starten? Hoe laat wil je klaar zijn? Hoeveel uitgangen zijn er? En natuurlijk het aspect van corona, dat maakt het anders dan anders.”

Tijdens de test werden nog geen patiënten verplaatst, maar de transitie-directeur heeft wel de kans gepakt het ritje mee te maken in het lege verpleegbed. “Dat was heel comfortabel. En er hangt een televisie in de wagen met het uitzicht dat de chauffeur ook heeft. En er gaan een verpleegkundige en een dokter mee, dus het zal vlekkeloos verlopen.”

Foto Steven Ophoff RTV Drenthe