Column Jos: Kunst rond de gesloten kerk
Puppet International is weer voorbij. Een weekend lang stond Meppel in het teken van poppentheater, mimiek, geen stemmen, puur de verbeelding.
Ik zag op de Wheem, tussen de beide horecabedrijven daar, een voorstelling van Puppet. Gewoon op straat. Met een pop, muziek en mimiek. En dat was het. Alle soorten van mimiek en emotie die je op een gezicht kan zien, kwamen aan bod. Aan ons als publiek, om je eigen verbeelding er bij te bedenken. Je eigen verhaal. De kunst van het weglaten.
Op straat, in diverse binnenlocaties zoals de Plataan en Ogterop, en op vrijdagavond danste zelfs de Meppeler toren mee. Wat prachtig was. Dansende basisschoolkinderen omgezet in animatie, en geprojecteerd op de toren. Op muziek.
Een best wel vol Kerkplein stond de voorstelling te aanschouwen, afgesloten met applaus. Opnieuw een hoofdrol voor de toren, na de Meppeler toren spreekt en Kerst met de zandtovenaar.
Ook kwam de toren terug in de streetart productie een eindje verderop. Op “de Hes” het oude pakhuis aan de Kromme Elleboog. In één middag tijd, onder leiding van een professionele kunstenaar is daar, door jongeren uit Meppel, een mooie streetart creatie gemaakt. Met veel verwijzing naar de historie van het pakhuis en de stad. Het Pakhuis diende eerder als metaalhandel en meubelopslag. Dus het gereedschap uit de ijzerhandel en de stoel van de meubelopslag, zijn niet te missen als u langs het pakhuis rijdt.
En natuurlijk ontbreken de Meppeler muggen rond de prachtig geschilderde toren niet.
De toren die hoort bij de Grote of Mariakerk. Waarover onlangs bekend werd dat de kerk zijn mooie grote deuren zal moeten sluiten. Er is geen nieuwe bestemming voor de eeuwenoude kerk, en geen geld. De grote kerk, blikvanger in de binnenstad, is straks enkel nog een gebouw. Om naar te kijken. De mooie kerk binnen zal geen nieuwe verhalen meer vertellen.
Ontzettend zonde vind ik dat. Zo’n mooie kerk, van binnen en buiten, met op bepaalde momenten de mogelijkheid de toren te beklimmen, zou toch een functie moeten kunnen houden.
De Meppeler toren heeft gesproken, getoverd met zand en gedanst. Maar in de toekomst is het enkel nog een gebouw….
Column Jos Eising/ foto Sander Konstapel
